Woorden van troost

Wie iemand verliest heeft behoefte aan woorden van troost. En die zijn soms niet makkelijk te vinden.  De een voelt zich getroost door de ervaringen van anderen, terwijl een ander zijn emoties nauwelijks de baas kan. Hoe moet je omgaan met zo’n verdriet?

Wat moet je zeggen?

Woorden schieten altijd tekort, maar zeg iets… Dat is altijd nog beter dan niets. Praat er desnoods met vrienden of collega’s over, wat zouden zij zeggen en vooral: wat is niet verstandig om te zeggen?

Leef mee

Laat merken hoe erg je het vindt, vraag, maar wees niet te nieuwsgierig. Meeleven is vooral luisteren, laat iemand zijn verhaal vertellen. Praten hoeft niet altijd, er zijn is vaak voldoende.

Weid niet uit

Vertel niet meteen over allerlei andere mensen die ook zijn overleden. Het gaat om deze dierbare, hoezeer deze gemist wordt, daar wil de nabestaande over vertellen.

Eigen ervaringen

Met je eigen ervaringen kun je iemand vaak wel tot steun zijn, maar kom er niet meteen mee. Luister eerst naar het verhaal van de ander, stip het kort aan en wacht tot de ander erop ingaat.

Ontloop iemand niet

Ontloop de nabestaanden niet. Zeg desnoods dat je niet weet wat je moet zeggen, maar zo laat je toch merken dat je meeleeft. Niets is erger dan mensen die je gaan ontlopen. Zo ben je niet alleen je dierbare kwijt, maar ook nog je omgeving.

Blijf interesse tonen

Vraag hoe het gaat, of het lukt om de dagelijkse dingen weer op te pakken. Laat merken dat je snapt dat het heel erg moeilijk is. Zeg niet dat het verdriet met de tijd wel zal slijten. Al zou dat zo zijn, daar heeft iemand nu even niets aan.

Vergeet de overledene niet

Memoreer de overledene, haal herinneringen op, luister naar de verhalen. Dat geeft troost. Geef nabestaanden de tijd en de ruimte om te rouwen. Zoals wij dat ook zouden willen.

  Asbeeld 'Behouden herinneringen"

© Copyright 2011-2024 by GedenkBrons, alle rechten voorbehouden.